| in mijn ontdekkingsreis naar communicatie |
| struikel ik herhaaldelijk over heuveltjes van verschil |
| val ik constant over de golven van de stem |
| sta ik gehoorzaam op om te luisteren |
| in mijn strijd voor vrije meningsuiting |
| zit ik gevangen in een vultrechter van emoties |
| raak ik beklemd tussen de filters van het gehoor |
| sta ik stilletjes op om te schreeuwen |
| verschil tussen horen en zien |
| hoorbare woorden en zichtbare woorden |
| hoorbare woorden die vluchtig gevangen worden |
| zichtbare woorden die gevangen zijn in de vlucht |
| hoorbaar is |
| de kracht van de stem |
| de snik van emotie |
| de geur van de adem |
| de snelheid van je hart |
| zichtbaar is |
| de energie van herkenning |
| de stilte van de spanning |
| de kleur van de keuze |
| de rust van je ziel |
| uit de wolk van vluchtige woorden |
| pluk je die kleuren die je beangstigen |
| en tel je de blaadjes één voor één |
| uit de regen van gevangen woorden |
| bevrijd je de kleuren van de regenboog |
| en tel je keer op keer |
| vluchtige woorden dragen de stem van emotie |
| gevangen woorden hebben de rust van herkansing |
| vluchtig worden om weg te vliegen in alle vrijheid? |
| gevangen worden om opnieuw te worden beoordeeld ? |
| gevangen vrijheid |
| tegenstrijdigheden met een betekenis |
| betekenis kan je kiezen in alle vrijheid |
| het teken is er |
| hoe je die invult is afhankelijk |
| van jouw kleur, jouw filter, jouw trechter, jouw gevangenschap |
| wat ik kies? |
| de stilte van het zichtbare |
| de rust van de vangst |
| de kans van de stille rust |
| de kans om gezien te worden |
| de kans om uit te leggen |
| de kans om niet doof te worden…… |
| ik kies vrijwillig voor de gevangenschap van het geschreven woord |
| om dat wat vrij gewillig en vluchtig gesproken wordt te (k)luisteren |
*** gedachtenrimpels ***
communicatietaal
doof ben wel doof maar niet gestoord... ik denk dat ik haar maar hou... eueuh van haar hou..... mogelijk
familywe zijn in de herfst van ons leven
bladeren verlaten onze twijgen verouderde takken breken af onze stammen ontsproten uit de wortels van onze verre naaste voorouders een massieve stamboom met verstrengeling als alle bomen om je heen wegvallen als je zonder bomen geen bos meer ziet als de jonge stammetjes geen kans meer krijgen als het verleden geen heden meer biedt laat ons dan dichter bij elkaar komen laat ons luisteren naar elkaars geritsel laat ons leunen op elkaars kracht laat ons voeden met elkaars wijsheid laat ons hoeden voor elkaars smart laat ons..... ons zijn... vergeef de houthakkers met hun bijl aan wie wij hun handvat gaven verlicht de dagen met vuur wat wij voeden met onze handen bouw beschutting boven onze hoofden om alle stormen en tsunami's te weerstaan laten we de sporen van onze voorlopers volgen onze bagage achterlatend in het mos hand in hand zoals in onze belofte die we deden in de afscheidsweek van mams zoals werd voorgedaan door de gedrevenheid van pa laat ons..... ons zijn.... rimpelsje woorden zijn anders ze zijn niet meer rechtstreeks voor mij ze worden omgeleid net zoals je gesproken woorden je geluidssymbolen ondersteund met emotieklanken nadrukkelijk met miljoenen verwijzingen uitgelegd met triljarden handgebaren doorgeschoven met dramatiek... gesproken woorden worden van hun plek gehaald gefocust op hun betekenis weggerukt uit hun verband veroorzaken een omleiding geschreven woorden hebben hun vastigheid zijn gewikt en gewogen verzekerd van een herkansing geschikt en doorgezonden ze veroorzaken net als iedere touch een rimpel alleen al het kijken ernaar geeft een verandering ik wil de stilte gebruiken om de rimpels de rust te geven zodat het geen tsunamis worden ik wil stil zijn geen rimpels veroorzaken ik wil stilletjes mijn krachten vinden om te sussen ik wil heel stil..... maar soms moet ik kuchen en probeer ik dat te dempen in een strand van zand en worden het japanse tuintjes met bevroren rimpels die oneindig langzaam toch jouw oevers bereiken waar jij kijkt vanuit jouw invalshoek: als jij kijkt naar de mazen in het net kijk ik naar de draden die de mazen vormen 2 ogen die naar hetzelfde kijken en een 3e dimensie scheppen die niet altijd begrepen wordt waarvan niet altijd de bedoeling duidelijk is soms is het ene oog omfloerst of het andere vol van tranen discrepantie zal er altijd zijn dat maakt het verschil je hart zit trouwens niet links noch in het midden maar links van het midden net als de waarheid? is dat het verschil? is dat de touch? is dat wat ik moet zijn? veroorzaker van rimpels? of verstoorder van rimpels? nee nee ik hoef geen ant-woorden het zijn slechts woorden die mijn daden ver-woorden - ver-rimpelen - - stil maar ik zal nu zoet naar bedje gaan stilletjes luisteren onder mn dekentje naar het geruis van mijn gedachtenrimpels.... humando you have to be a girl, to make up your mind
or a boy to manicure my thoughts?
should you be a she, to be the daily hero
or a man to boycot sensibility?
are you a lady to make a gentlemen's agreement
or female to send yourself an email?
do you have to be human... to understand mankind...?
zinwoorden zijn omgeven door stilte
samen vormen zij de zin
als je de zin ziet... vormt het een kreet
wat als je mn kreet negeert
wat als de zin geen verhaal meer haalt
wat als ..... je zelf niet begint
voor je verzint.....
verzinkt...............
| dichter
poëet
luchtig
vluchtig
zin-vorming
woordenwisseling
wat als..
groeiik vlieg
op mijn fantapijt door jouw bladerkruin zonder spijt ik zwem met mijn snorkel door jouw fruitwater zonder gordel ik ren op mijn steunzolen door jouw sluierwolken zonder rond te dolen ik groei (voor lydia)
ademloosik zag op straat een kleine meid
verbaasd, want ze was haar adem kwijt
maar lachte verrast toen ze met een diepe zucht
de wolkjes weer terug zag in de friskoude lucht......
even later hoorde ik dat een fijne, lieve, oude vriendin tevreden was ingeslapen...
ik zal haar missen want ze was een prachtige bloem in mijn boeket van bijzondere mensen (voor Zus + 2013 25 januari) strand 13ik zat op een prilfrisse zonochtend op het strand
en genoot van het surfen op mn netvlies gebrand:
’n oma rennend achter een vluchtende bal
want opa gaf m gezwind een zuchtende knal
vissers hangend aan hebberige hengels
de zee binnenhalend als bezitterige bengels
’n meisje met schaatsen op rolletjes
blies kleurrijke spetters in glazen bolletjes
’n kranige kraan op ’n bubbelende boot
om eventueel te peddelen bij watersnood
’n oranje vlek eenzaam te boeien
meedogenloos aan ’t zwemwater knoeien
’n eenzame vlieger in de blauwe lucht
dansend op de regelmaat van de zeezucht
nieuwsgierige ogen achter venijnig glas
onderzoekend of ik wel in orde was
’n rose jasje met wapperende vlechtjes erachter
huppelend over zandrolletjes maakte me zachter
’n chocoladebolletje boven witte billetjes
uit de wind genietend, heel stilletjes
’n kraai kraaiend van hongerig plezier
want ik deelde vrijgevig m’n broodje in vier
eigenwijze blaadjes van gelijnd papier
gaan ongevraagd vrijmoedig aan de zwier
’n treurig trekkende hijgende hond aan de lijn
jaloers zuchtend op die andere zonder verlatingspijn
’n witte schim met zwarte puzzelvlekken
dartelt heen & weer om z’n wasbeurt te rekken
’n zwarte kruimeldief springend van paal naar paal
maar een ander gaat vliegensvlug ermee aan de haal
’n duizelingwekkende dame strekte zich in de zon
ze vond het geen zonde dat dat zomaar kon
’n donzig wolkje autistisch op de vlucht
loste zich op met een intens diepe zucht
’n schuimbekkend schip zwoegt zwijgend voort
snijdt slinks kaarsrecht door t water zoals t hoort
’n natte herder jagend achter n frisbee’
als ie struikelt … dan mist ie
’n kinderfiets denderend over het ribbelzand
zijn schaterlach vertoont ’n verloren voortand
’n snelle sloep veroorzaakt deining aan het strand
boze wolfgolven achtervolgen elkaar op verbeten afstand
’n glimmende leuning volgt in blind vertrouwen de traptreden
zonder zijn ondersteuning ben je echter zo beneden
twee beteugelde strandpaarden met gevlochten staart
trokken hun fietsende begeleider voort in zwieberende vaart
zilver glinster in het water, smachtend zoet
verwarmt het goud in m’n bruisend bloed…
kus een zoen van een bloem wordt een kro-kus .. uitdagingsoms gebruiken we woorden anders dan we zouden bedoelen...
want vloeken we kut of stoppen we met cut zeggen?
zelfs in de openheid van facebook zit de val van fakebook
kom, we gaan... en we bellen wel....
ik daag je uit
om mee te zoeken naar diepzinnige tegenstellingen,
woordspelingen en zelfverzonnen wandtegels.....
ik daag je uit
om bewuster de zin te vinden
en stil te staan bij de stappen die je zet
... ik ben liever de lul
|